कसलाई के थाहा छ र यो खाडीको व्यथा

कसलाई के थाहा छ र यो खाडीको व्यथा
कसले सुन्छ र मेरो हृदयको कथा
बिहान उठ्यो चिया नपिउदै बोलाऊछन्
नेपाल मा भन्यो पिरले बा आमा टोलाऊछन्



रुन पनि सक्दिन यहाँ को पिर देखेर
एकछिन मन भुलाउछु साथीलाई भेटेर
उस्को पनि त्यहि हो चाल देखिन्छ लुक्दैन
जिबन भर झरेका आँशु हरु अब सुक्दैन

के भयो र यौटा साथ, छुट्यो छुट्न दिएँ

के भयो र यौटा साथ, छुट्यो छुट्न दिएँ ।
मन भन्नु शीशा न हो, टुट्यो टुट्न दिएँ ।

दिनु साटो खोस्न मात्रै, जान्यो भाग्यले नि,
अलिकती खुशी थियो, लुट्यो लुट्न दिएँ ।

दोश तिम्रो हो कि मेरो, या त नियतिको,
अन्यौलको भुमरीले भुट्यो भुट्न दिएँ ।

जिन्दगी हो जसो तसो , ज्युँनु पर्छ सोची,
अठोट लिई मन मेरो, उठ्यो उठ्न दिएँ ।

आफ्नो माया आफु भित्रै सजाएर राख् ने थिए

आफ्नो माया आफु भित्रै सजाएर राख् ने थिए
तिम्रो आँखाबाट टाढा लुकाएर राख् ने थिए
तिमी जस्तो साथी सँग भेट हुने थाहापाए
रुन लाई केही आँशु बचाएर राख् ने थिए
छाती भरी आगो बोकी शित बन्न सक्ने मान्छे
माया गर्ने मुटु कुल्ची जित भन्न सक्ने मान्छे
सत्य खुल्नु नै थियो त चाडै नै खुलेको भए
तिमी बाट आफ्नो मुटु जोगाएर राख् ने थिए

चुडी गयो प्रितको डोरी गाँस्न सकिन ।
रुँदै थियो दुई मुटु हाँस्न सकिन ।।

बिहानीको शित झै चोखो माया
अन्जुलीमा भरेर साँच्न सकिन ।

रुदै थियो दुई मुटु हाँस्न सकिन ।।



बगैचामा फुल सँगै काँडा हुँदो रैछ

फुल टिप्न काँडालाई माँस्न सकिन ।

रुदै थियो दुई मुटु हाँस्न सकिन ।।

मर्नु परे संगै मर्छु भनि बाचा गरेर

बाँच्दा पनि आज सँगै बाँच्न सकिन ।

रुदै थियो दुई मुटु हाँस्न सकिन ।।

फल्दैनौ भन्दैछौ जुन विरुवा फल्छ जरुर

फल्दैनौ भन्दैछौ जुन विरुवा फल्छ जरुर
तिम्रो विचारको पर्खाल एकदिन ढल्छ जरुर

प्रतिक्षा त गर्नै पर्छ प्राप्तीका लागि
ओथ्रा बसेको पोथीले चल्ला कोरल्छ जरुर



कैलेसम्म यस्तै मात्र रहला यो मौसम
आँधी हुरीका भरमा बतास चल्छ जरुर

उठ्नुपर्छ भोका पेटले कसेर कम्मर
झुप्राहरुको चुलामा आगो बल्छ जरुर

सन्देह पालेर मनमा सपना साकार हुँदैन
ताप चाहिन्छ फलाम पनि गल्छ जरुर

पोखरी छ, पानी छैन

पोखरी छ, पानी छैन,
शारीर छ, जवानी छैन,
मौन रहन देऊ शब्दहरु घटना छ, कहानी छैन,
बितेका त्यी एतिहंस को समझाना छ, निसानी छैन,
बालुवामा महल बनाउने अनुभन छ, बनी छैन,
सूत तिमी सूत,
भर्खर त मिर्मिरे छ , बिहानी छैन,
निंद्रा पनी लागोस कसरी बिस्तरा छ, सिरानी छैन……..

पर्खी बसेँ दोबाटोमा तिमी आँउछौ भनि

पर्खी बसेँ दोबाटोमा तिमी आँउछौ भनि
भयौ तिमी टाढा यो दु:खीको माया मारी
दु:खी यो जिवनमा साहारा दिने कोहि भएन
चोखो माया दिएकै थिएँ आफ्नो भन्न पाईन



कति तडपिएको छु तिम्रो माया पाउँछु भनि
विपनामा आउने गर सपनामा सताउँछौ किन?
पूर्णिमाको रात हैन, औँसिको रात बनि आयौ तिमी
सगैँ मरौँ सगैँ बाचौँ भन्थ्यौ निष्ठुरी, आज छाडिगयौ किन?
भूल्न खोज्छु तिम्रो त्यो चन्द्ररूपी मुहारलाई
सम्झना छ यो दु:खीको सधैँभरी केबल तिमीलाई ।

मैले के भनुं र ?

मैले के भनुं र प्रिया ? ,तिमी आफै जान्नेछ्यौ
मेरो मनको यो कुरा, तिमी आफै मान्नेछ्यौ

हाम्रो प्रेम काहनी यो, कसले लेखी दियेछ?
मेरो उनको मायामा, किन पोखी दियेछ ?



हिजो आज तिमीलाई, भेट्न पनि गाह्रो भो
माया गर्दा आफुलाई , चिन्न पनि साह्रो भो

बाचा गर्छु प्रियसी म, धोका दिन्न कदापि
किन रुन्छ्यौ यो बेला, किन ममा सरापी?

कसूर छ देखाउन, मर्न पनि हाजिर
जिन्दगी यो तिमीलाई ,मेरी दिल नजीर

मुस्कानमा हराउछु, माया बिना सक्दिन
तिमी मेरी आत्मा हौऊ, एक्लै बाँच्न सक्दिन

मरी जानू छ्दैछ हो, किन दूर भएकी?
तिम्रो माया मलाई हो, किन दुखी भएकी ?

तिमीसंग

तिमीसंग नै केही कुरा भन्न बाकीं छ
मेरो हिसाब तिमीसंग लिन बाकीं छ

धोका मलाई धेरै हुदा भन्नु कसरी ?
हाम्रो निसाब सबैसंग गर्न बाकी छ

तिमीले नै मेरो जीवन कहा पुरायौ ?
तिम्रो घातले बिस्वासको मर्म हरायौ

कति होलान मेरा साथी दिल जल्दछ?
आखिरी पाएं धोका सधै मर्ने बनायौ

मेरो माया

मेरो माया तिमीलाई नै किन धोका दिन्छौ?
बिस्वासको बोली बोल हो किन भोका हुन्छौ ?

मरी जानू या गरी खानु भन्छन दुनियाले
युगसाथी तिमी नै हौ नि हुन्छ भनी हालें

आज आज भोलि भोलि यो किन दिन छोटो ?
तिमी बिना उजाड़ भयो जीवन यो खोटो

तिमी बेग्लै भा’किछौ रे

सुनेको छु हिजोआज तिमी बेग्लै भा’किछौ रे
उता मुटु छुरा रोपी एता माया ला’किछौ रे
देखावटी माया भन्छन तिम्रो चर्चा गर्नेहरु
सङ्गै जिउने मर्ने झुठो कसम पनि खा’किछौ रे

लाजै पचाई सबका अघि उसैसङ्ग जिस्किरन्छेउ
उसले दिएको उपहारमा सुनको बाला पा’किछौ रे
मर्यादाको ख्याल छैन,लोकलाजको डर छैन
तिर्खाएको प्यासी जस्तै तिमी अचेल धा’किछौ रे

तिमी आयौ र पो माया मिठो भयो

तिमी आयौ र पो माया मिठो भयो
मनमा छायौ र पो माया मिठो भयो
तिम्रो मेरो सम्बन्धको गीत रच्न थालेछु म
तिम्ले गायौ र पो माया मिठो भयो

तिम्रो मेरो प्रीतलाई फूलमालामा उनेकोछु
तिम्ले लायौ र पो माया मिठो भयो
आफ्नै मन हरायो लौ खोज्न अब कता जाउँ
तिम्ले पायौ र पो माया मिठो भयो

बगाएर भने, भेल रै छ जीवन

बगाएर भने, भेल रै छ जीवन
खेलाएर भने, खेल रै छ जीवन।

हुन्न कंहि सिधा, पर्छ दायाँ बायाँ
मात्रै जाल अनि, झेल रै छ जीवन।

तोरी सरि कोल्मा, पेलिंदा पो था'भो
पिना भन्दा साह्रो, तेल रै छ जीवन।

तातो तार्इ भित्र, तिखो झिर सहि
पाक्नै पर्ने मिठो, सेल रै छ जीवन।

समझनाले !!!!!

माईती देश को समझनाले आँखा भरि
आसु आउँछ |
दिदी- बहिनी दाजु- भाउजु साथी-संगी को
समझनाले सताउँछ ||
भेटनी आसा गरदा-गरदै विते महिना
साल हरू |
आँखा भरि सपना बोकी परखे कि छु
मिलनका तिपल हरु ||

पश्चाताप

रम सङ रम्न पाय जिन सङ जिउन हुन्थो
हुस्कि को नै चुस्कि लाय ज्यान भित्र फुर्ति बड्थ्यो
कोरा पानि पिउनु भन्दा ठर्रा जाड पिउन जाति
छ्याङ धेरै भयर नै हयाङ् भयो रात भरी ।


बियर खाँदा छुट्टै मज्जा बिगतलाइ कोट्टाइ दिन्छ
स्यानपेन र स्यान्डि पिउदा मन धेरै चन्चल हुन्छ
खाँदा -खाँदा शिथिल शरीर आट अरु बडि दिन्छ
होटल अनि रेस्टुराको टेबुल कुर्शि भाच्न थाल्छ ।

कहिले रुने कहिले हास्ने क्षणहरु बड्न थाल्छ
वैटरको मिठो बोलि डन्सर सङ छाडा बन्छ
चिकेन रोस्ट बिरानिमा मातियर लड्न पुग्दा
भोलि पल्ट मुर्छा हुन्छ पल्टायर ब्याग हेर्दा ।

कति ताँने कति पिँय लेखा जोखा राख्या छैन
यादहरु मेटाउनलाइ फुर्सद मैले पाको हैन
धेरै पाँय बाहाना त पिउनलाइ नशाहरु
पश्चातापले मुटु पोल्छ गय त्यस्ता दिनहरु ।

सक्छेऊ कि त

घमन्डको खेती गरेउ हिमाल कतै झूक्ला जस्तो
सागरको गहिराइ नाप्न तिम्ले कतै सक्छेऊ की त

रूप अनि धन छ रे दुनियालाई खेलाउने
नाचाहिदो धाक लाउदा शिक्षित बन्न सक्छेउ की त


चारै तीर खुशी होला प्रेमिहरू बटुल्छेउ रे
धेरैलाई रुवाएर एक्लै हास्न सक्छेउ की त

मर्नु पर्छ हामिलेत काल भन्दा तल छौ नि
अरुलाई छले सरी काल लाई नि छल्चेऊ की त

माया गर्ने झुटो नाटक शोझालाई मंचन रहेऊ
निर्दोषीलाई पीडा दिई आफु सन्दै रम्छेउ की त

निर्मोहिकै सम्झनाले

धेरै लेखेँ माया प्रेम कहानिका गजलहरू
आफु भने माया बिना तडपियर बसी रहें

मिलनका कथाहरु यत्र तत्र पढ्दै जांदा
बैरागिका भावना झै आशुहरु खसी बसे


बिचोड्को बेदनामा कल्पि रुने आत्मा जस्तै
मन पनि हलुंगो भो अध्य्रारोमा रोइ बसे

माया लाउने भूल गरे अन्जानैमा उनीलाई
आशा केवल निभी गयो मध्य रातमै उठी बसे

निर्मोहिकै सम्झनाले रात दिन सताउदा
निदाउन खोज्दा खोज्दै चारै प्रहार जागा बसे

पुरानो यादलाई भुल्न सकिन उस्कै यादले सताउँछ

पुरानो यादलाई भुल्न सकिन उस्कै यादले सताउँछ
अतितले पछ्याउन छोडेन मलाई उही सम्झनाले तड्पाउँछ

छाती चर्किन थाल्छ उस्लाई अरुसँग देख्दा
दु:ख त अझ बड्छ मनका कुरा भन्न नसक्दा

कसरि म भनु उसको याद नआई मेरो दिन ढल्दैन
सपनामा उसलाई नदेखी मेरो रात बित्दैन

हरेक रात यो मुटु चस्किनै रहन्छ
लाग्छ कसैले मेरो मुटुमा छुरा रोपिरहाछ
पिडाहरु बोकि ऋतुहरु सँगसँगै हिडिंरहाछु
खुशी मिल्ने आशमा तड्पीतड्पी भएपनि बाँचीरहाछु

maayaa ko sangaalo pachhi maayaaluko dhokaa sanga daraauchhu!!

sansaar sanga haina ma yahaa ko chalan sanga daraauchhu
maayaa sanga haina ma dhoka-baazi sanga daraauchhu
maayaa ta yasai pani hunchha nai
maayaa ko sangaalo pachhi maayaaluko dhokaa sanga daraauchhu,


maayaa garnu kunai thulo kuraa hoina
maayaa ta nibhaaun kasaile yahaa heru
maayaamaa khayekaa kasam banchaa haru
imandaarile nibhaaun kasaile yahaa heru,

naulo anjaan pathamaa ta ma hide
ho-os chahe je sukai parinaam
kasam chha shri parameshwor ko
je sukai hos tyo hos, pachhi farkinu naparos feri tyahi dhaam,

jeevanako safaramaa paaielaan kayau man paraauneharu
jindagi bhar je chaahe yadi mile tyo kahin
hunna hola gunasho shayad ma baat
marnu banchnu ta chha bas yahin nai,

sansaar sanga haina ma yahaa ko chalan sanga daraauchhu
maayaa sanga haina ma dhoka-baazi sanga daraauchhu
maayaa ta yasai pani hunchha nai
maayaa ko sangaalo pachhi maayaaluko dhokaa sanga daraauchhu!!

सबै हुँदैनन...

नेत्र न हुन्थे त
"सुन्दरता"
शब्द नै हुन्थेन,
चन्द्रमा का वरिपरी
तारा हुन्थेनन,

त्यसैले
गर्छु तिम्रो खयाल,
राखेकी छु मैले
तिमीलाई हृदयमा,
त्यसैले
गर्छु तिमीलाई माया,
किनकी
हृदय भित्र
र
हृदय नजिक
सबै हुँदैनन ।